„Joker” zgarnął Złotego Lwa, „Oficer i szpieg” Romana Polańskiego wywalczył Wielką Nagrodę Jury, ale Hiszpanie, Portugalczycy i Latynosi także święcili triumfy podczas gali rozdania nagród 76. edycji Biennale w Wenecji.

Jury sekcji Orizzonti pod przewodnictwem Susanny Nicchiarelli uhonorowało Théo Courta nagrodą dla najlepszego reżysera za „Blanco en blanco”. Polityczny thriller rozgrywa się na początku XX wieku. Pedro (grany przez Alfreda Castro) wyrusza do Ziemi Ognistej z polecenia zamożnego właściciela ziemskiego, aby sfotografować jego przyszłą żonę. Uroda dziewczyny, wciąż bardzo młodej, staje się źródłem obsesji fotografa. Mężczyzna posuwa się o jeden krok za daleko, a za swoją zuchwałość zostaje surowo ukarany i wplątany w rzeź plemienia Selk’nam. Dzień wcześniej film nagrodzili także krytycy zrzeszeni we FIPRESCI oraz wyróżnili członkowie stowarzyszenia obrony praw człowieka HRNs.

W tej samej sekcji nagrodę dla najlepszej aktorki otrzymała Marta Nieto za film „Madre”. Najnowsze dzieło Rodriga Sorogoyena jest kontynuacją nominowanego do Oscara krótkiego metrażu o tym samym tytule. Aktorka wciela się w matkę zaginionego syna. Ostatni raz rozmawiała z nim dziesięć lat temu przez telefon. Od tamtej pory nie miała o nim wieści. Nie porzuciwszy nadziei na jego odnalezienie, przenosi się na południe Francji i zdobywa pracę kelnerki w restauracji położonej tuż przy plaży, skąd po raz ostatni dzwonił do niej syn.

Na liście nagród pobocznych znalazły się także: „La llorona” Jayra Bustamantego z nagrodą dla najlepszego filmu w sekcji Giornate degli Autori, „Ema” Pabla Larraína z nagrodą ARCA CinemaGiovani dla najlepszego filmu Venezia 76 oraz nagrodą UNIMED, „Los océanos son los verdaderos continentes” Tommasa Santambrogia z główną nagrodą SIC@SIC 2019 oraz „El Príncipe” Sebastiána Muñoza z nagrodą Queer Lion.