Sacrificio de mujer

Przez ostatnie dwadzieścia lat Clemencia Astudillo zmagała się z głębokim bólem, jakiego nikt nie mógł załagodzić. Pomimo sukcesu, szczęśliwego małżeństwa

Przez ostatnie dwadzieścia lat Clemencia Astudillo zmagała się z głębokim bólem, jakiego nikt nie mógł załagodzić. Pomimo sukcesu, szczęśliwego małżeństwa oraz trójki adoptowanych dzieci, nie potrafiła zapomnieć fatalnego dnia, w którym obudziła się na szpitalnym łóżku i usłyszała, że jej nowo narodzona córeczka została skradziona ubiegłej nocy.

Porzucona przez ukochanego mężczyznę i pozbawiona upragnionego dziecka, Clemencia czuła się całkowicie osamotniona. Na szczęście ktoś przybył jej z pomocą. Oczarowany kobietą lekarz, który zajmował się nią w szpitalu, doktor Augusto Talamonti, tak długo zabiegał o jej względy, aż w końcu został przyjęty.

Dwadzieścia lat po tamtych wydarzeniach poznajemy całkiem odmienioną Clemencię. Zgorzkniała i pewna siebie kobieta, stojąca na czele firmy odziedziczonej po teściu, nie przypomina już prawie w niczym tej bezbronnej dziewczyny… Prawie, gdyż jedna rzecz nadal pozostała niezmieniona: pragnienie odnalezienia zaginionej córki.

Clemencia zatrudnia w swojej firmie Milagros, sierotę, wychowaną w klasztorze – swoją własną córkę. Dziewczyna zakochuje się w Enzo, adoptowanym synie Clemencii i zostaje przyjęta do rodziny. Komuś jednak zależy na tym, by rozdzielić młodą parę. Clemencia wpada w pułapkę i daje sobie wmówić, że Milagros zdradziła Enza. Wypowiada dziewczynie wojnę i zamierza ją zniszczyć.

Tymczasem w życiu Clemencii na nowo pojawia się ten, który opuścił ją gdy była w ciąży. Luis Francisco Vilarte okazuje się być przyrodnim bratem męża Clemencie. Mężczyzna jest zaskoczony dowiedziawszy się, że Clemencia i Augusto są małżeństwem. Na dodatek odkrywa, że namiętność, jaka kiedyś ich połączyła nie wygasła i, jak się później okazuje, oboje padli ofiarą okrutnej intrygi, podobnie jak teraz Milagros i Enzo.

Clemencia otrzymuje od życia szansę naprawienia wyrządzonych krzywd oraz nadzieję na wyleczenie własnych ran i odnalezienie szczęścia.

[tabs tab1=”Info” tab2=”Galeria” tab3=”Trailer”]

[tab id=1]

KRAJ I ROK PRODUKCJI: Wenezuela, 2010
LICZBA ODCINKÓW: 101

SCENARIUSZ: Carlos Perez
REŻYSERIA: Adriana Barraza, Tito Rojas, Yaky Ortega, María Eugenia Perera
PRODUCENT: Dulce Teran

OBSADA: Marjorie de Sousa (Clemencia Astudillo), Juan Alfonso Baptista (Luis Francisco Vilarte), Mariana Torres (Milagros Esposito), Pablo Azar (Enzo Talamonti), Flor Núñez (Amada Vilarte), Luis Jose Santander (Dr Augusto Talamonti), Geraldine Bazan (Victoria Lombardo), Fernando Carrera (Giovanni Vilarte), Liliana Rodríguez (Alberta Garrido), Taniusha Mollet (Gina Talamonti / Marifé Talamonti), Jessica Cerezo (Belinda Gerrero), Jorge Consejo (Juan Pablo), Eduardo Ibarrola (Vilachá) i inni

TEMAT PRZEWODNI: Chayanne – Siento

[/tab]

[tab id=2]

[/tab]

[tab id=3]

[/tab]

[/tabs]



Comments

  1. na żadną telenowelę tak nie czekam jak na tą ciągle mam nadzieję że jakaś stacja ją zakupi bo chciałabym ponownie zobaczyć mojego przystojniaczka juana alfonsa baptistę na polskich ekranach i mam nadzieję że się doczekam

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Witryna wykorzystuje Akismet, aby ograniczyć spam. Dowiedz się więcej jak przetwarzane są dane komentarzy.